"θελεις να μαθεις για μενα",
του ειπε

"θα με βρεις σ ενα παγκακι ζαλισμενη με μια καφτρα ολοκληρο τσιγαρο
να κοιταω πλοια που δεν υπαρχουν
σ ενα ξενοδοχειο να πηδιεμαι αχαρα και να κοιταω αγρους στολισμενους
σ εναν ονειροτοπο με φρικτους πονους στο στηθος να ξεγενναω
να κρατω τον λωρο και το βρεφος
να του λεω "ψυχουλα μου"

σε ματια να περιφερομαι δροσερη , μπορετο δεν ειναι
να γινουν κογχες αδειανες και με κοιτανε συνεχως
σε μια θεση εργασιας να σκεφτομαι αν
ο γκριζος πελατης ηταν ποτε του εραστης,
πως το εκανε με τη γυναικα του,
τι μαρκα κασερι του αρεσει, ποτε θα ξεπληρωσει την μεζονετα

στο δρομο να πεφτω αργα με ματωμενο μετωπο και χαμενα λογικα ,
στο δρομο να κατουραω καταμεσις
να φοραω ταγιερ , το ιδιο κιτρινο ταγιερ που αγαπησαν καποιοι
πολυ σε μιαν αθωα εκδρομη στις σαρκες

σε προαυλιο της εκκλησιας , της φυλακης, του αερα
να ιπταμαι αναμεσα τους, και να χαιρετω ,
καλημερα σας , αει στο διαολο, φως μου εσυ , αγαπημενο τερας,
μουχλιασμενοι , σας σιχαθηκα,
διαφορα τετοια λεω μεσα μου , μη με παρεξηγεις,
ειμαι καλο κοριτσι, πειθηνιο

ω ναι , θα με βρεις στα πενηντα μου χρονια , να στελνω το γιο φανταρο,
που παει το παιδι ,τι θα βρει εκει,
ποσο καιρο εχει να μ αγγιξει,
τι θα κανουμε τωρα οι δυο μας σπιτι

να πεταω τους παλιους δισκους το βινυλιο, να κλεινω την τηλεοραση,
να θυμαμαι τον εφηβικο μου ερωτα,
με περιμενε κατω απ το σπιτι να με δει να μπαινω,
διασκεδαστικοι που ειναι, δε του αρεζε να βαφομαι,
εμενα μ αρεζε, μωβ τα νυχια, τον εκανα να ντρεπεται, με νομιζε παναγια,
μ εχασε , τον εχασα

βυθισμενη σε μια αργη σκεψη που κραταει μια ζωη,
όπως τα δεντρα κανουν ομοκεντρους κυκλους στο κορμο,
εμενα ο κορμος μου τους εκανε τους κυκλους κι αποκαμε,
μικρη μαθαινα να ραβω , να πλεκω, να κενταω,
να κανω τρια αγγελουδια , να τα κολλαω ψηλα στο ταβανι,
να τα τρωω για να γινω γυναικα,
μ αυτα εκει, το πρωτο μου καλσον, τα πρωτα μου σκιρτηματα,

στην ανοιξη ημουν γενναια , δε κρυφτηκα,
στον χειμωνα ημουν γενναια , δε ντυθηκα,
στο καλοκαιρι ημουν γενναια , χαλαλιστηκα,
στο φθινοπωρο στεκομαι δια παντος και ψελιζω "πατερ ημων"

ειμαι το αυριο σου, η θλιψη σου, με ηθελες χαρουμενη να χαιρεσαι,
σε τιμωρω τωρα με τη θλιψη μου,
συγχωρα με , δεν ειναι σχεδιο, δεν ειναι εκδικηση,
ειναι νομος,
και τους νομους εγω τους σεβομαι,
μητερα , ερωμενη , αδερφη , γυναικα,
παντα με τους νομους βαδιζω

παντα ,
να το ξερεις"