ενας θρυλος , ισως γεννηθηκε,
ισως τον φανταστηκαμε,
πεταξε λαβωμενος στα μυαλα μας
θαλασσα, ουρανος, μηχανη, σαρκα
πνευμα τον ειπαμε
ερωτα τον ειπαμε
και προχωρησαμε σ εκτασεις
αμαθεις , ανυποψιαστοι
στις διαστασεις των πραγματων
να φτασουμε σ οτι δεν μπορουμε
να δουμε
να ψηλαφησουμε
να γευτουμε
τυφλοι και λαβωμενοι εξαρχης
παιδια μονο και μονοι
ζηταμε ν αντεξουμε
το φορτιο
ο ενας του αλλου
αγγελοι και μηχανες ανταμα
ορφανοι κι εκπτωτοι
αγκαλιασμενοι οσο γινεται
να φυλαχτουμε απο μας