την πρωτη μερα που ξυπνησε σ εκεινο το περιεργο δωματιο η μνημη του διαρκουσε μονο για δυο δευτερολεπτα,
την δευτερη μερα κρατουσε πεντε λεπτα
μετα απο μια βδομαδα μπορουσε να θυμαται εναν ολοκληρο μηνα

το περιεργο ηταν οτι οσο μεγαλωνε η εκταση της μνημης τοσο πιο διαυγης γινοταν
μετα απο ενα μηνα μπορουσε ν ανακαλεσει γεγονοτα της παιδικης του ηλικιας με χρωματα λαμπερα
κι ευκρινείς ηχους

στιγμιαια θυμηθηκε μια σκηνη στην αιθουσα της ταξης του στο δημοτικο σχολειο
την μερα εκεινη το φως ηταν πολυ ζωντανο και φιλοξενο
φορουσαν μπλε ποδιες τα κοριτσια
κι ηταν ολοι μαζι στην ψηλονταβανη ταξη με τα θολωτα παραθυρα
για καποιο λογο ο δασκαλος ελειπε
κι επαιζαν τα παιδια στην ταξη
ηταν αρχη του καλοκαιριου
σηκωθηκε στον πινακα και κατι εγραψε
ενθουσιαστηκε οταν για πρωτη φορα εβαλε τις λεξεις
με τροπο που δεν εβγαζαν νοημα
ω!!!
μαγεια ν ανακατευεις τις λεξεις
η μια λεξη ηταν η λεξη "πορτοκαλι",
η αλλη ηταν η λεξη "ηλιος",
"μελαγχολικο απογεμα"
"δροσερο φως"
"πορευομαι",
"νατασα"
"ελικας"
"λεηλασια" , "λαμδα", "χερσονησος της μαλακα",
"πρωινο ποτηρι" , "αστερισμος αστειων λουκουμιων"
"περιφρονημενη θαλασσα", "αλυκη φωτεινοπερπατουσα"
"ανεμοφοβια" , "φυλακαγγελος", "αλμυρη κλεψυδρα", "κλεινον κελι",
κελυφος τρυγου" , κλωσσα καυτερη",
"γλιστερη κιμωλια εγκαυματων"

ο ηλιος ηταν στ αληθεια ωραιος εκεινη την μερα
και δυο μαυρα στιγματα αρχισαν να φυτρωνουν στον τοιχο,
αλλα ηταν προς τα μεσα και δεν τα βλεπε κανεις,
σε λιγο θα ερχοταν ο δασκαλος και ο μαυροπινακας επρεπε να καθαρισει,
με το σφουγγαρι το παιδι αρχισε να σβηνει τις λεξεις,
υγροκαταπιε στοργικο ηλιο
και καταχωρησε στην μνημη του οτι ειχε συμβει
του χρονου πρωτη γυμνασιου

η επομενη σκηνη που θυμηθηκε ηταν εντελως ξενη προς αυτον,
ειχε να κανει με μια μαυρη καμπαρντινα,
η μαλλον τις πτυχες της που ανεμιζαν μπροστα στο τετραχρονο προσωπο του,
αρμονικα ταιριασμενες με τους κυβολιθους του δρομου και την απολυτα ουδετερη θερμοκρασια
του βραδυνου
στο κοντινο βαθος υπηρχε ενα λουνα παρκ με συγκεχυμενα φωτα
αφελεις ιπταμενους δισκους και σπειροειδη ζαχαρωτα
στο πιο μακρινο βαθος υπηρχε ο πορτοκαλι ηλιος στη χερσονησο της μαλακα,
αυτην που αποκαλουν χρυση χερσονησο,

εκει ηθελε να κατοικει, στην χρυση χερσονησο,
στην αυθαιρετη χρυση χερσονησο

εν τω μεταξυ οσο περνουσε ο καιρος η μνημη του σταθεροποιηθηκε,
απεκτησε τον λογοκριτη της , τα χρωματα της ξεθωριασαν παλι,
και γεμισε συμβατικη θολουρα , οι λειτουργιες αποκατασταθηκαν,
εγινε αρκετα ευνουχισμενος για να μπορει να συνυπαρχει με τους αλλους ευνουχισμενους,
σταδιακα το περιεργο δωματιο επαψε να ειναι ψηλονταβανο με θολωτα παραθυρα,
ανοιξε την πορτα και βγηκε

















2 σχόλια:

λογια εικονες τραγουδια είπε...

Το 1932, ο Βρετανός ανθρωπολόγος Πατ Νόουαν ήρθε σε επαφή με τη φυλή των Σενόι στη Μαλαισία, ενώ εξερευνούσε τη Χερσόνησο της Μάλακα. Ο ειρηνικός και ευτυχισμένος τρόπος ζωής τους στηριζόταν στη συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων, κάτι που τον έκανε να αναρωτηθεί τι τους διαφοροποιούσε από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Διαπίστωσε ότι ο πολιτισμός των Σενόι βασιζόταν σε ένα οικογενειακό τελετουργικό, σύμφωνα με το οποίο κάθε πρωί συγκεντρώνονταν όλα τα μέλη για να αφηγηθούν τα όνειρά τους και να τα συζητήσουν. Από τη στιγμή που κάποιο παιδί μάθαινε να μιλά, άρχιζε να αφηγείται τις ονειρικές εμπειρίες του στους υπόλοιπους. Με αυτόν τον τρόπο εξοικειωνόταν με τον εσωτερικό κόσμο του και με εκείνο των γονιών του. Οι Σενόι πίστευαν ότι τα πρόσωπα που εμφανίζονται στον ονειρικό κόσμο είναι τα πνεύματα των ζώων, των φυτών, των βουνών, των ποταμών - η φιλία μαζί τους τούς επέτρεπε, σύμφωνα με τον Νόουαν, να μαθαίνουν πράγματα που ποτέ δε θα κατάφερναν να μάθουν μέσω των αισθήσεων. Αν κάποιο παιδί της φυλής των Σενόι ονειρευόταν ότι το καταδίωκε κάποιο ζώο και ξυπνούσε τρομοκρατημένο, ο πατέρας του το καθησύχαζε λέγοντάς του ότι θα το ξανασυναντούσε σε κάποιο άλλο όνειρο. Αν ήταν πολύ μεγάλο και δεν τολμούσε να το αντιμετωπίσει, το συμβούλευε να φωνάξει τα αδέλφια του, τους γονείς και τους φίλους του, για να το βοηθήσουν. Με αυτή τη μορφή συλλογικής αντιμετώπισης των πνευματικών προβλημάτων στην παιδική ηλικία, η ομάδα βοηθά το νέο μέλος της κοινωνίας να αποκτήσει πνευματική ισορροπία.

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=410097

Ανώνυμος είπε...

black
αυτή η λέξη γέμισε το μυαλό μου
δεν ξέρω ν' απαντήσω γιατί