ενα βημα, δυο βηματα , τρια βηματα,
σ ευθεια
απ την μια πορτα στην αλλη
και ξανα
βουστροφηδον
η σαν τις αρκουδες στον ζωολογικο κηπο
περα δωθε στους αποπνικτικους βιοτοπους
αφου γυρισουν αυτοκρατορικα το κεφαλι
σε καθε τους στροφη
ενα βημα , δυο βηματα , τρια βηματα
σε κυκλο
γυρω απ το δεντρο
σαν πνοη γυρω απ τα φυλλα
ο αερας χαιδευει τα βηματα
μια αγκαλια στο δεντρο και μετα ξανα κυκλοι
κατω απ τον γαλαζιο ουρανο
που ειναι ιδιος για ολους
ναι, για ολους
φφρρρττ κανει ο γλαρος
οταν περναει απο διπλα σου
πανω στο καραβι
εκεινος ο ανεπαισθητος θορυβος απ τις φτερουγες
δε γνωριζει κυκλους κι ευθειες
εκεινος ο ουρανος ειναι
για να φτεροκοπουν οι ωραιοι αλητες
3 σχόλια:
αυτό δε μοιάζει με "πέταγμα" γλάρου εν τω μέσω απρόβλεπτων κραδασμών που ταράζουν την ψυχή, που αποπροσανατολίζουν το νου και πραγματικά!!!! τι όμορφος αυτός ο αποπροσανατολισμός...
Απλός λόγος που περιέχει το βάθος του
Πάμε ένα δύο τρία... ο αέρας μας χαίδεύει τα βήματα
στην τελευταία στροφή ένας άλλος χτύπος καρδιάς... όχι μετάσταση... αποκατάσταση...
Δημοσίευση σχολίου