καποια στιγμη καταλαβε πως οι ανθρωποι
μεσα στη γλωσσα τους κατοικουν
αποφασισε να φτιαξει τη δικη του γλωσσα
να κατοικησει εκει
ευγενης φιλοδοξια στ αληθεια
ηταν καπως δυσκολο
ειχε να φτιαξει απ την αρχη τα μερη του λογου
πιο πολυ τον παιδεψαν οι αντωνυμιες
οσο περνουσε ο καιρος τοσο λιγοτερο μιλουσε
των αλλονων τη γλωσσα
μονος του μιλουσε τη δικη του
οι αλλοι τον βλεπαν με μισο ματι
του βαζανε εμποδια
τον περνουσαν για τρελλο
τον ειπαν κι επικινδυνο
θελαν να μαθουν πως ηταν η γλωσσα του
πως ηταν οι λεξεις της
δε τους εκανε τη χαρη
δε θα μαθαιναν ποτε
μια μερα , πριν τον διωξουν,
ανεβηκε στο βουνο



εμεινε εκει μεχρι τα βαθια του γηρατεια
υγιης και γελαστος
ειχε ξεχασει τη γλωσσα του
και τις λεξεις του
τον βρηκαν στην καλυβα του
ησυχο να περιμενει το τελος
μ ευθυμη σιωπη

κατω απ το στρωμα
υπηρχε ενα σημειωμα
ελεγε στη γλωσσα τους
"προσπαθησα να μιλησω οπως εσεις
δε τα καταφερα
προσπαθησα να μιλησω οπως
η καρδια μου λαχταρουσε
δε τα καταφερα
αρχισα ν ακουω
πολυ ηταν που μαγευτηκα
μονο ηθελα
ν ακουω"
















6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ξέρεις,
σήμερα δε θα σχολιάσω
όπως συνηθίζω στα γραπτά σου

σε ποιητικό ύφος

όχι

γιατί τούτη η γραφή σου
μ' έκανε να κλάψω
μαζί και η μουσική
που μου 'φερε μνήμες

κι όσο περνούσε ο καιρός
οι μνήμες πάλιωσαν
ξέφτισαν, ξεθώριασαν
και να
που ξαφνικά εσύ
τις ξύπνησες σήμερα
από το λήθαργο

κι εγώ...ξαφνιάστηκα
και έκλαψα, ξέρεις πώς?
σα για να ξεπλύνω όσα δεν πρόφτασα να κάνω και με κυνηγούσαν
ακόμα και στον ύπνο μου
κι έτσι το κλάμα ήταν η λύτρωσή τους, η ανάστασή τους, η επιβεβαίωση πως ποτέ δεν πέθαναν...

θα 'θελα να σου δώσω ένα φιλί

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ήθελε, όμως, έστω και την ύστατη στιγμή να τον ακούσουνε. αλλιώς γιατί ετούτο το σημείωμα;
για άλλη μια φορά η γραφή σου ανταποκρίνεται στις "απαιτήσεις" που έχω από εσένα....

Unknown είπε...

αυτό είναι το όνειρο της βίωσης!!!

το σημείωμα ευτυχώς θα το έγραψε όταν έφτασε στο βουνό

λογια εικονες τραγουδια είπε...

αγκαλια μαζι με το φιλι

συγκινηθηκα κι εγω σιλενα
το κειμενο σημαινει πολλα
για μενα
στα τυφλα ψαρευω μεσα μου
ειναι φορες που οι σκεψεις σου
ειναι σα νανουρισμα
βαθος διαυγες
κατανοηση σιωπηλη,
ηρεμη, διχως λογια πολλα,
μονο αυτα που αληθινα αγγιζουν

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ηθελε βικυ,
ανθρωπος ηταν κι αυτος
αν μπορουσαμε ν αφουγκραστουμε τις σιωπες των ανθρωπων μας,
ποσο διαφορετικα θα ηταν ολα

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ηταν meggie μια ευτυχης εκδοχη
στην ιστορια
καποιου που βιωσε αδιεξοδο,
μπορει να υπαρχουν και τετοιες,
μπορει..
αν η γλωσσα ειναι κατοικια
η σιωπη ειναι ο τοπος