οι επαναλήψειςπόσο μοιάζουν με τοίχωμα αγγείουάνυδρουδιψάει μα δε μιλάειδε φωνάζειεπαναλαμβάνει την ξηρότητά τουμόνο με τη θέα τουή κάποιες φορέςμε την υφή τουόταν κάποιος τολμήσει να το αγγίξειόμως τότεσυρρικνώνεταιφοβάται μήπως αυτός ο κάποιοςείναι απρόσεκτοςκαι το παρασύρεικαι το σπάσει φοβάται..και κλείνεται ακόμα πιο πολύστη ντροπαλότητά του
ναι , ετσι συμβαινει,με φοβο, η χωρις φοβο,ετσι συμβαινειευτυχως που μπορειτο αγγειο να τυλιγεταιγυρω απ τον αδειοχωρο
"η ψυχητο δεοςη πληγηη σιωπη"κι αντίστροφακαι πάμε πάλι...
και παλικαι παλι...θυμηθηκα τωρα μια φραση δεσποινα,απο ενα βιβλιο του αγαπημενου μου συγγραφεα διαμαντη φλωρακη"δεν υπάρχουμε, καποιος μας ονειρευεται"
Δημοσίευση σχολίου
4 σχόλια:
οι επαναλήψεις
πόσο μοιάζουν
με τοίχωμα αγγείου
άνυδρου
διψάει
μα δε μιλάει
δε φωνάζει
επαναλαμβάνει
την ξηρότητά του
μόνο με τη θέα του
ή κάποιες φορές
με την υφή του
όταν κάποιος
τολμήσει
να το αγγίξει
όμως τότε
συρρικνώνεται
φοβάται
μήπως αυτός ο κάποιος
είναι απρόσεκτος
και το παρασύρει
και το σπάσει
φοβάται..
και κλείνεται ακόμα πιο πολύ
στη ντροπαλότητά του
ναι , ετσι συμβαινει,
με φοβο, η χωρις φοβο,
ετσι συμβαινει
ευτυχως που μπορει
το αγγειο να τυλιγεται
γυρω απ τον αδειο
χωρο
"η ψυχη
το δεος
η πληγη
η σιωπη"
κι αντίστροφα
και πάμε πάλι...
και παλι
και παλι...
θυμηθηκα τωρα μια φραση δεσποινα,
απο ενα βιβλιο του αγαπημενου μου συγγραφεα διαμαντη φλωρακη
"δεν υπάρχουμε, καποιος μας ονειρευεται"
Δημοσίευση σχολίου