θελησα να πιασω την τρυφεροτητα
να την κλεισω μεσα μου
να γινω ενα χαδι που απαλα
θα υπηρετει την ζωη
καποιες φορες γενναια
κι αλλες σιωπηλα

σ ενα σβωλο χωμα χαθηκα
αγκαλια με τους τριγμους του
και το πεταρισμα των σπορων
π απ την μαυρη γη ξεκινουν
να ζωσουν τα συννεφα περα ως περα

αυριο θα υπαρχουν μερες διχως εμενα
αυριο θα υπαρχω διχως εμενα
και παλι το ταξιδι
δεν ειναι ματαιο
και ματαιο ειναι

κι η νυχτα αλυχτα
κι η θαλασσα λυσομανα
ο ουρανος γινεται βεργα και σπαθι
το φως υποκλινεται στης νιοτης
την αυγη

ξεπηδα απ τις βαθιες χαρακιες
του εδαφους το βλασταρι
νατος ο κοσμος
εδω θα ζησεις
εδω θα ποτιστεις
εδω θενα μισεψεις


ονειρο ειμαστε κι ονειρο θα μεινουμε
γιγαντες και νανοι
θερια κι αγγελοι
εδω θα ξεψυχαμε
και ψυχης
θα μαστε η ανατολη

τ αγκαλιασμα του αντρα
με τη γυναικα
σφιχτα δεμενοι
σα θυελλα χωρισμενοι
μαινεται στη σιωπη
αισθηματων
χειρονομιων
αγγιγματων

δες τους
ομορφοι που ειναι
μεσα στη σκοτεινια τους
δουλοι της καρδιας τους
ασχηματιστοι ποθοι της ματιας τους
ο ενας στον αλλον καταληγει
χυνεται ποταμος στον ποταμο
και μετραν το βιος με τα φιλια τους
και ραβδισμους κι υποταγες
ναχει αυτος το πανω χερι
ναχει αυτη το πανω χερι

τι ωραιοι! τι ωραιοι!
που ειναι σα βασανιζονται απ τη σαρκα τους
αναλαφροι μυσταγωγοι των υγρων τους
οταν εισχωρουν οι δυο μαζι στο ναο
κι αρχιζουν και τυλιγονται
περιδινιζονται στο χαος
κεινη τη στιγμη φτιαχνουν
γη , νερο , αερα , φωτια
κεινη τη στιγμη θεωνονται
οι εκπτωτοι
καθως δεματια γινομαστε χρυσου φωτος
τα λογια μας στη σεληνη αντηχουν

ο σπορεας κι η σπορα
φλεγομενοι
στον κοσμο ανασταινονται
φλεγομενοι
τον κοσμο ανασταινουν





















12 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Να ξανοίγομαι στα πέλαγα
κι όλο δεμενη να μενω στη Στεριά..
Εγώ με μένα και χωρίς...
στο Τόσο των Ανεμων...
σαν ίχνος σβησμενο που δεν ακολούθησε ποτέ η χτυπος μιας καρδιας...
κι όμως...
όταν τα βράδια ονειρεύομαι
γίνομαι ΔΙαδρομή
και κλείνω μεσα μου όλου του κοσμου τα Ταξίδια...
φυτρωνουν ραγδαία αναπτυσσόμενοι οι σπόροι που φύτεψες...
καθε λέξη κι ένα παραπονο
και γεμισαν οι Κήποι μου Ανεμώνες....

εκεινες τις σπανιες ..
που ανθιζουν τους Χειμωνες....

Unknown είπε...

και έως να ... μισέψουν
αναθυμούνται αναστάσεις
με μέτρο
τη φλόγα φλεγόμενη να μην αδικήσουν

goofyMAGOUFH είπε...

"φτιαχνουν γη, νερο, αερα, φωτια"
. . .
φτιάχνουν τις πρώτες μας ύλες, ΛΕΤ

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"νατος ο κοσμος
εδω θα ζησεις
εδω θα ποτιστεις
εδω θενα μισεψεις

ονειρο ειμαστε κι ονειρο θα μεινουμε
γιγαντες και νανοι
θερια κι αγγελοι
εδω θα ξεψυχαμε
και ψυχης
θα μαστε η ανατολη"!!!!!!!


Νατος ο κόσμος!
Όργωσέ τον, οργώνοντας την ψυχή σου
μέχρι που η δύση σου
σαλπίσει τη μεγάλη Αυγή!..

Χαιρετώ Σε, φίλε μου!
Φιλιά!

Νimertis είπε...

πολύ βαθιά συγκίνηση έχω αυτή τη στιγμή που σε μετέλαβα ΛΕΤ... αληθινά... και ο λόγος δεν γίνεται λέξεις... έχει ήδη βγάλει φτέρουγες και περιίπταται στο είναι μου αρνούμενος να αιχμαλωτιστεί σε διαταγές του μυαλού... ίσως να ξανάρθω... πιο ψύχραιμος...

λογια εικονες τραγουδια είπε...

καθε λεξη κι ενα παραπονο,
ναι κακια, αυτο ειναι οταν νιωθεις τι εισαι, ποσα θαυματα συνεργαζονται για να υπαρχεις ξεροντας πως εισαι φθαρτος, μια κουκιδα σε μια ατελειωτη ευθεια ,σπειρα, κυκλο,
αλλα παντως κουκιδα,

"και γεμισαν οι Κήποι μου Ανεμώνες....

εκεινες τις σπανιες ..
που ανθιζουν τους Χειμωνες...."

απλη κι ομορφη πουναι η ποιηση!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ετσι θα πρεπε να ειναι meggie...
τωρα , δε ξερω γιατι , μου ηρθε διαβαζοντας σε η καιομενη βατος,

κι ακομα το αιτημα του σεβασμου απεναντι σ αυτο που μας δοθηκε,
σ αυτο που ειμαστε και πιο πολυ
απενατι σ αυτο που μπορουμε να ειμαστε

η ελευθερια κι η ευθυνη επιλογης

λογια εικονες τραγουδια είπε...

χαιρομαι που εισαι δω goofy,
ειλικρινα, κι ελπιζω να συνεχισεις να κοινωνεις τις διεργασιες σου,
οσο ναναι δε περισσευουν φωνες σα τη δικη σου,
το αντιθετο,
ειναι απελπιστικα λιγες

λογια εικονες τραγουδια είπε...

μακαρι καπου να μας περιμενει η μεγαλη αυγη φιλη μου,
οποια κι αν ειναι αυτη για τον καθενα,

κι ακομη περισσοτερο ναναι κοινη για ολους,
σ ευχαριστω για την αφυπνιση!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

καλε μου φιλε...
διχως να εχουμε γνωριστει,
ειμαστε φιλοι πολλα χρονια τωρα!
ετσι αισθανομαι,
πολυτιμη η κονωνια μας
φιλε νημερτη!

Ανώνυμος είπε...

"κεινη τη στιγμη φτιαχνουν
γη , νερο , αερα , φωτια
κεινη τη στιγμη θεωνονται
οι εκπτωτοι"

δε θα πω λόγια γιατί δεν έχω...
μόνο αυτήν εδώ τη μουσική έχω για σένα!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

υπεροχη..
διαφανη