αρχη μεση τελος
μια ιστορια με αρχη, μεση, τελος
μια ιστορια με μεση ,τελος, αρχη
μια ιστορια με τελος, αρχη, μεση
μια ιστορια διχως μεση
με τελος
διχως αρχη
με μεση
διχως τελος
με αρχη
διχως μεση
μια ιστορια διχως
μια ιστορια με
μια ιστορια τελος παντων
αναντιρρητα
αληθινη
πραγματικη
μυθικη
ουσα
κεκαυμενη στα σπαραγματα της μνημης
συμπλεγμα αρχων
μεσοτητων
τελων
























_

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Γι'αυτο λατρευω τις κυκλικές διαδρομες...
μπερδεύουν την Αρχή με τη Μέση και το Τελος....

Κάθε σημείο, πολυδιάστατου ορισμού, εμπεριέχει Ιδιότητες των Τριών Σημείων του Χρόνου:
Αρχή
Μέση
Τέλος
....

και όσο κι αν θέλεις να ξεφύγεις από τ'αγκαλιάσματα της περιφέρειας, δεν δύνασαι να προχωρήσεις ένα βήμα πιο μακριά από τον κυκλικό Στίχο,
που τυλίγεται τόσο γλυκά γύρω από τα σπάργανα της Μνήμης,
χουχουλιάζοντας τις Ιστορίες της Σπειρωειδούς μας Ανάμνησης....

Δε θυμαμαι αν εγώ ήμουν η Αρχή κι εσύ το Τέλος ή αντίστροφα....

Θυμάμαι όμως πως σε κάθε Μέση ήμασταν Εγω κι Εσύ....

Μέση - Μαζί

Αδιαπραγμάτευτο!....

Καλημέρες γλυκές...αμετρητες....χωρις Αρχη...Μεση....Τελος....

λογια εικονες τραγουδια είπε...

η μνημη παιζει περιεργα παιχνιδια,
η ικανοτητα μας να ιστορουμε μερικες φορες μας επιφυλασσει εντελως ανατρεπτικες εκδοχες,
νομιζω πως δεν υπαρχει ιστορια με αρχη μεση και τελος, νομιζω πως τα γεγονοτα δεν αποτελουν αλυσιδες αιτιων κι αιτιατων , ουτε καν χαωδεις σχηματισμους, αλλοτε μιλαμε για σπειρα , αλλοτε για κυκλο, χρησιμοποιουμε διαφορες αναπαραστασεις για να απεικονισουμε αυτο που ουτε τυχαιο ειναι-αλλωστε ποιος πραγματικα μπορει να πει τι ειναι τυχαιο-,
ουτε αναγακαιο ειναι , ουτε ακριβως εμπροθετο , κατι αναμεσα σ αυτα, και τιποτα απ αυτα , κατι που τα περιεχει αυτα αλλα αδιαφορει γιαυτα,

ειναι ζητημα αλλης ταξεως που ουτε καν υποψιαζομαστε, κατι νομιζω ειπε ο Αριστοτελης γιαυτο με την εντελεχεια-αλλα ειναι δυσερμηνευτο-,
γιαυτο στο τελος μιλαω για τελη, μεσοτητες κι αρχες , οχι με την εννοια των χρονικων προσδιορισμων,

οπως και ναχει κακια οι σκεψεις σου πυροδοτησαν εσωτερικες διεργασιες,
οπως και ναχει κακια...
οπως και ναχει..καλο βραδυ!

~reflection~ είπε...

Δυσκολο να ξεφύγουμε απ΄οτη χρονικη ερμηνεία των πραγματων..

Τον Σεφερη όταν επίμονα τον ρωτούσαν τι εννοεί με κάποιους στίχους, απαντούσε εννοώ ότι θελεις εσυ!..

Το καθε κειμενο εχει τόσες ερμηνείες, όσες οι αναγνωσεις που θα τύχει.....

Όσον αφορα τις εξιστορήσεις ο Μπόρχες ανεφερε:
η Ζωή μας είναι έτσι, όπως ακριβως τη θυμόμαστε για να τη διηγηθούμε καποτε....

και ξερεις... η εξιστόρηση παντα προσδίδει Υπερβολές σε λεπτομερειες της προσήλωσης της Προσοχής μας αφήνοντας ασχολίαστα στοιχεία που δεν άγγιξαν τη Συγκίνησή μας....

Όσον αφορά την πλοήγηση σ'αυτο που λεμε Ζωη..
κανεις δε θα λυσει το Μυστήριο της Διαδοχής και τον τρόπο που μπλέκοντια μεταξύ τους πραγματα και γεγονότα.....

Ετσι, αρκούμαι στην προσωπική καταθεση του καθενος και απολαμβάνω ξανα το κείμενο σου, παραβλέποντας διευκρινηστικές παρατηρήσεις, γιατί το ένστικτο του ελευθερου αναγνώστη ζητά να τρεχει ελευθερα σε μεταφράσεις και ερμηνείες που η Στιγμιαία Αναγκη του δημιουργει...

αυριο μπορει να ερθω και να γραψω κατι άλλο...

Εχθες όμως, αβίαστα μου γεννηθηκε το πρωτο σχολιο..
Σημερα, το δευτερο..
αυριο δεν ξερω σε ποια ακτή των μεταφρασεων θα με βγαλει η Αναγκη μου....

Τα φιλιά μου...... υποκλίσεις στις αφορμες που δίνεις για όμορφες συζητήσεις....

Ανώνυμος είπε...

θα προτιμούσα ξέρεις
ν' ακούσω
απλά
μια ιστορία!