εγω εναντιον σου
εσυ εναντιον μου
εμεις εναντιον σας
εσεις εναντιον μας
εγω εχω δικαιωματα
εσυ εχεις δικαιωματα
εγω εχω ευθυνες
εσυ εχεις ευθυνες
εγω πολεμαω για το δικιο μου
εσυ πολεμας για το δικιο σου
εγω παλευω για μια καλυτερη ζωη-τη δικη μου
εσυ παλευεις για μια καλυτερη ζωη-τη δικη σου
εγω θελω να δωσω στα παιδια μου ενα καλυτερο μελλον
εσυ θελεις να δωσεις στα παιδια σου ενα καλυτερο μελλον
εγω αγωνιζομαι,
εγω ελπιζω , εγω διεκδικω
εσυ αγωνιζεσαι,
εσυ ελπιζεις, εσυ διεκδικεις

εγω μοιραζομαι μαζι σου ενα κοσμο
εσυ μοιραζεσαι μαζι μου ενα κοσμο
εμεις τον θελουμε δικο μας
εσεις τον θελετε δικο σας

εσυ, εγω, εμεις
θα πολεμαμε στον αιωνα
θα πεθαινουμε στον αιωνα
θα κληροδοτουμε στα παιδια μας
τα μυαλα μας
για να πολεμουνε στον αιωνα
να πεθαινουν στον αιωνα

κι αυτοι θα μας κοιτανε



















-

6 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Καλημέρα φίλε!
Θα μπορούσα αυτό το εξαίρετο ποίημά σου, θα το έχω στο blog μου, "ριψοκίνδυνες πλεύσεις";

Να είσαι καλά!

~reflection~ είπε...

Οι ομάδες μας σύνολα υποσυνόλων μιας γενικής θεωρίας μισοσβησμένης από τον πίνακα όπου το Χερι αποτύπωσε το προσχέδιο της δράσης μας..

Χαθηκα μεσα σε κύκλους αποφασεων και σε πρωτοβουλίες των πολλων..
αφησα το χερι που με κρατούσε και υπαγορευε λόγια δανεικα
να ψελλίσουν οι διεκδικήσεις μου....
Γιγαντωσα το Υψος μου,
πανω από το θεόρατο κύμα της επιβολής της Εξουσίας...

Έγινα Περιφέρεια ελαστική, που χωρα να περιφράξει των παιδιών μας τα όνειρα..

πονάω καθως μεγαλωνουν τα Όνειρά τους...
γιατι τεντώνομαι επικίνδυνα για να τα προστατέψω....
και δίπλα μου ούτε ένα χερι προέκτασης..
μεχρι που εμφανίστηκες εσύ..

Ποίημα στο Ποίημα επανω...

και πιάστηκα από τον τελευταίο Στίχο...
εδεσα τον Πρωτο τον δικό μου..
και μεγαλωσε πληθωρικά η Περιμετρος προστασίας των Ονειρων των Παιδιών μας...

εχω χωρο για χαμόγελα τωρα...

και σου οφειλω το πρωτο χαμογελο που γεννηθηκε από την Συμπραξη..

Τα φιλιά μου..... χαμογελα..

λογια εικονες τραγουδια είπε...

ναι , μπορεις, ευχαριστω για την τιμη,
ειναι πολυ ομορφο που με ειπες φιλο!

καλησπερα φιλη μου!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

κακια υποκλινομαι στο ποταμο που ξεπηδα απο μεσα σου,
πολλες φορες σκεφτηκα να γραψω κατι,
να σχολιασω κατι στα γραπτα σου,
προσπαθω , ειλικρινα προσπαθω ν αποκωδικοποιησω οσο μπορω , να ερθω σ επαφη με τον λογο σου,
εκπλησσομαι κι απορω,
θαυμαζω και στεκομαι αμηχανος
μπροστα στον κοσμο "σου",
στην αποκαλυψη αυτου του κοσμου,
αρχεγονος, πηγαιος, μυριαδες οι αποχρωσεις του , πρισματα οπου το φως παγιδευεται ,φυλακιζεται, ελευθερωνεται, σχηματιζει, αποδομειται, χωρος και χορος φωτος η γραφη σου!

~reflection~ είπε...

Σ'ευχαριστω για το συγχρονισμό των Σκέψεων...

Σε έναν κόσμο που νιωθουμε πως είμαστε μόνοι μεσα σε πολλούς, τελικά η συμπορευση της Σκεψης δεν είναι άπιαστο Ιδανικο..

Σ'ευχαριστω στ'αληθεια..

Τα φιλιά μου...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ, φίλε μου!

Καλό βράδυ!