τα πρωτα λογια εμειναν μετεωρα και οι πρωτες ψιχαλες επεσαν σε τρυπια μαλλια με φοβους υπαρξης που τεινουν -μη νομιζεις απειρο- στο ρημα

























-

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Πού κρύβει τα ενεργητικά της Ρηματα η Εγωίστρια Γραμματική?...
Όλο παθαίνει...παθαινει..... αυτοΕρωτευεται... αυτοΙκανοποιείται.... αυτοΑναιρείται και αυτοΑνασταίνεται.....

δωσε μου το κλειδι
πρεπει να βρω ένα ενεργητικο Ρημα να χωρέσει Ενεργεια....

και το Ποίημα να ΠΑΨΕΙ να ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ
μα να ΤΡΥΠΑ φλεβα,
με εξώθερμη αντίδραση...

επιτελους......

Ανώνυμος είπε...

κρέμονται
τα βλέπεις?

από τα νήματα
των μαραμένων πόθων

μόνο μια λέξη πάει να ξεφύγει
μα την πνίγεις μέσα σ' έναν βαθύ αναστεναγμό!!

λογια εικονες τραγουδια είπε...

το ενεργητικο ρημα ειναι το ρημα
υπαρχω

δε ξερω αν ειναι ενστικτο η καλλιεργεια,
η ματια σου ειναι κοφτερη

σκεφτομουν αν μπορουμε να δουμε πισω απ τα ματια του αλλου,
ναι,
πισω απο τα ματια οι εξωθερμες αντιδρασεις

λογια εικονες τραγουδια είπε...

τα μαλλια ως νηματα,
απροσδοκητη η συνδεση...

φυσικο ειναι οι ποθοι να μαραινονται,
κανουν τον κυκλο τους κι αυτοι

αναστεναγμος στο τελος